شماره‌ی ۴۸
شماره‌ی ۴۸
داستان‌ها به اندازه آتش، چرخ و اعداد در زندگی انسان اثر گذاشته‌اند. از همین روی است که رد پای روایت‌های داستانی از کهن‌ترین غارنگاره‌ها و سنگ‌نوشته‌های باستانی و متون مقدس تا مجله‌های کاغذی و الکترونیک معاصر و امپراتوری شکبه‌های مجازی و سریال‌هایی با بینندگان چند صد میلیونی امتداد پیدا کرده است. نقطه‌ی مشترک همه این ها در آن است که چیزی را روایت می کنند و تجسم به هم پیوسته از موضوع یا ماجرایی را در ذهن مخاطب خود می‌سازند؛ و این چیزی نیست جز گوهر داستان.
نیروی شگفت‌انگیزی در داستان‌ها می‌تپد که هزاران سال است هر کسی به زبان و دیدگاهی دیگرگون درباره‌ی آن سخنی می‌گوید: یونانیان باستان داستان‌ها را زبان خدایان اُلمپ می‌دانستند و آن را به شکل آیین‌های نمایشی اجرا می‌کردند، پیامبران با اساطیر و قصه‌ها قوانین هستی را شکل داده‌اند، برخی فلاسفه و روانشناسان داستان‌ها را روح پنهان زندگی و تجسم ضمیر ناهوشیار انسان نامیده‌اند و بزرگترین ملت‌هایی که در این جهان زیسته‌اند تصویر زندگی، باورها و آرزوهای خود را در قالب داستان‌ها ریخته و به تاریخ سپرده‌اند، همچون اوپه‌نیشدها، الیاد و اودیسه، و شاهنامه‌ی بزرگ!
پادشاهان شکوهمند و کاخ‌های افسانه‌ای و ارتش‌های بزرگ در زمان ناپدید شده‌اند ولی داستان‌ها برجای مانده‌اند. پس شاید شگفت نباشد اگر بگوییم مردمانی توانسته‌اند در این جهان زندگی ماندگارتری داشته باشند که داستان‌گویان بهتری بوده‌اند. و این نه فقط برای ماندگاری در تاریخ بلکه برای بودن کامل‌تر در لحظه‌ی حال است. برای بهتر دیدن و درک کردن همین لحظه‌های جاری. برای رسیدن به شفقت و همدلی با خود و دیگران که زندگی را پر بار می‌کند، برای بردباری و گذر از رنج‌های ناگزیر روزگار، برای پالایش روح و روان، برای دیدن و گفتن و بیرون افکندن دردهای نگفتنی و ناپیدا. برای دیدن ابعاد رنگارنگ یک رابطه‌ی عاشقانه و برای هر چیزی که زندگی انسان را می‌سازد… زیرا داستان‌های ماندگار چیزی نیستند جز روایت دقیق‌تر و هوشمندانه‌ی زندگی. زیرا حتا خیال‌انگیزترین داستان‌های جهان نیز فقط جنبه‌های ناپیدایی از واقعیت را بیان می‌کنند.
با این رویکرد به داستان‌ها ست که پایگاه اینترنتی «بیدار» را بنیان نهاده‌ایم، فضایی برای گسترش و ژرفا بخشیدن به داستان ایرانی. در این فضا درباره‌ی ایران داستان می‌خوانیم و می‌نویسیم. تماشای قاب‌هایی از زندگی مردم ایران به زبان داستان. بی تردید نویسندگان بزرگ سخن را به قله‌های بلند زیبایی می‌برند ولی خواست و هدف ما در مجله‌ی مجازی بیدار آن است که هم از هنر نویسندگان کارآزموده بهرمند شویم و هم از هنر نوقلمان، از نوشته و نگاه و تیزهوشی و ظرافت و تخیل هر کسی که دستی و عشقی به قلم دارد.
پس اگر علاقه‌ای به ایران، فرهنگ و مردمان آن دارید، اگر رویایی در سر دارید که گمان می‌کنید ارزش گفتن دارد، اگر دوست دارید توان خود را نوشتن بیازمایید، اگر نکته و ظرافتی در زندگی خود و دیگران دیده‌اید، اگر لحظه‌های زیبا یا باشکوهی را از زندگی تجربه کرده‌اید که حیف تان می آید فراموش شود، اگر دردی را در زندگی پشت سرگذاشته‌اید که شما را دوباره تراشیده و ساخته است، و کوتاه سخن اگر حرفی برای گفتن دارید، مجله‌ی اینترنتی بیدار خانه‌ی شماست.
در «بیدار» بیشتر داستانک و داستان‌های کوتاه خواهید خواند. زیرا در روزگار پر شتاب امروز خواندن و نوشتن آن آسان و امکان‌پذیرتر است و البته این بخت را فراهم می‌آورد که قاب‌های گوناگون و بیشتری از زندگی مردمان ایران را یک جا گرد آوریم. بی‌تردید نوشتن یک داستان خوب مهارت و هنرمندی و تمرین بسیار می‌خواهد و ما در «بیدار» با جان و دل از همه‌ی کسانی که در این راه می‌کوشند پشتیبانی و دعوت به همکاری می‌کنیم.
درکنار آن بسیاری از مردمان هستند که علاقمند به داستان و نوشتن هستند ولی کار نویسندگی مسیر اصلی زندگی‌شان نیست. کسانی که فقط به ایران و جلوه‌های زندگی مردم علاقمند هستند و می‌خواهند درباره اش بنویسند، کسانی که تجربه‌ای خاص از زندگی داشته‌اند، کسانی که لایه های پنهانی از روح و روان و دنیای درونی آدم‌ها را دیده اند و می خواهند آن را بیان کنند… داستانک امکان ساده و آسانی برای همه ی این دوستان است که بنویسند و بازتاب کار خود را بی‌درنگ ببینند. از این منظر شاید بتوان داستانک نویسی را با دوربین‌های تلفن همراه مقایسه کرد که لذت عکاسی آسان و ارزان و سریع را در اختیار عموم مردم قرار دادند. این البته از ارزش هنر والای عکاسی و ظرافت دوربین‌های حرفه‌ای نمی‌کاهد ولی به همگان این امکان را می‌دهد که لحظه‌های خاص و لغزان و گذران زندگی را ثبت کنند، کار کرد ارزشمندی که گاه حتا عکاسان بزرگ هم آثاری را با دوربین موبایل ثبت می کنند. این همان کارکردی ست که داستانک‌ها نیز از آن برخورداند. داستانک‌ها به هر کسی که علاقه‌ای به دیدن و نوشتن دارد این فرصت را می‌دهند که توان خود را بیازماید در حالی که بزرگترین نویسندگان تاریخ نیز به سراغ آن رفته اند و بخشی از خلاقیت خود را در قالب داستانک ثبت کرده اند.
کوتاه سخن آن که مجله‌ی اینترنتی «بیدار» داستان را همچون بزرگترین دستآوردهای زندگی آدمی ارج می نهد و در خدمت داستان ایرانی ست برای ثبت ماندگار جلوی‌های گوناگون زندگی مردمان ایران. پس با نگاهی هوشیار و بیدار بنگریم و بیاندیشیم و بنویسیم!
